Een kolonie is een gebied of land dat onder dwang van een ander land bestuurd wordt. Wanneer een land bezig is een of meer koloniën te stichten, wordt dat kolonisatie genoemd. Vanaf de 15e eeuw vestigden West-Europese landen elders in de wereld koloniën, maar door de Industriële Revolutie (vanaf 1760 in Groot-Brittannië en vanaf 1830 elders) ontstond er een ware run om zoveel mogelijk koloniën te bezitten.
Aan het einde van de 19e eeuw was het grootste deel van Afrika en Azië verdeeld over 16 wereldrijken, waaronder Nederland.
De kolonisatie vond plaats onder het mom 'We brengen beschaving en het christendom naar onderontwikkelde gebieden'. In werkelijkheid hadden de moederlanden de goedkope grondstoffen in de koloniën hard nodig voor hun industrieën. Niet voor niets werd er ook een andere naam voor kolonie gebruikt: een wingewest. Zo'n wingewest is een gebied dat gebruikt wordt om winst te behalen, en is ook een gebied waar veel grondstoffen of producten vandaan komen die tegen onredelijk lage prijzen gekocht worden.
Na de Tweede Wereldoorlog werden de meeste kolonies onafhankelijk. Sommige voormalige kolonies lukte het om ook een eigen industrie op te bouwen en zich te ontwikkelen tot een midden- of hoge-inkomenland, bijvoorbeeld Zuid-Korea. Maar met name in Afrika lukte het de meeste landen niet of veel minder. Ghana bijvoorbeeld werd in 1957 onafhankelijk, maar nog steeds werkt meer dan de helft van de bevolking in de landbouw. Terwijl het land rijk is aan grondstoffen leeft meer dan een kwart van de bevolking onder de armoedegrens.
Vraag
1) Veel cacaobonen komen uit Ghana, maar niet veel Ghanezen eten chocoladerepen. Geef aan hoe dat komt.
